• Sjoan laeve

     


     

    Vertaling
    gedachtenisprentje

     

    Sjoan laeve

    Ich houw ’n sjoan laeve.
    Höb genaote,
    eek’re daag opnuuj.
    Hel gewèrkt,
    väöl gegaeve.

    ’t Is good gewaes,
    bedank leef luuj.

    Helga Keulen

    Mooi leven

    Ik had een mooi leven.
    Ik heb genoten,  
    elke dag weer.
    Hard gewerkt,
    veel gegeven.

    ’t Is goed geweest,
    bedankt en tot een keer.

     

  • Mien mam’s hart

     


     

    Vertaling
    gedachtenisprentje

     

    Mien mam’s hart

    Mam geuf ’t laeve,
    Mam geuf krach,
    Mam blief gaeve
    leefde,
    wat elke pien verzach.

    En es zie d’r neet miè is,
    gans ónverwach,
    blief ze toch veur ummer  
    in mien hart.
    Dat is ’t wónder,
    häör truès en * groatste krach *

    Helga Keulen

    Moeders hart

    Moeders geven leven,
    Moeders geven kracht,
    Moeders blijven geven
    liefde,
    die elke pijn verzacht.

    En als ze heengaat
    onverwacht,
    blijft ze toch voor altijd
    in je hart.
    Dat is het wonder,
    haar troost en * grootste kracht *

     

  • ’t Laeve leef gehad

     


     

    Vertaling
    gedachtenisprentje

     

    ’t Laeve leef gehad

    Ich höb ’t laeve leef gehad,
    alleneij aevezièr.
    Ich waor hiej nog gaer get gebleve,
    jaomer genóg, dat moch neet miè.

    En es geer nog ins aan mich dinkt,
    doog dat dan zónger verdreet.
    Bedink, ’t laeve is mer kort,
    dus mien wunsj is: geneet!

    Geneet van ekere nuje daag,
    dae dich is gegaeve.
    Kiek nog ins es dank nao baove,
    al is ’t mer veur aeve.

    Helga Keulen

    Het leven lief gehad

    Ik heb het leven lief gehad,
    jullie allen even zeer.
    Graag had ik hier nog wat vertoefd,
    helaas dat mocht niet meer.

    Wanneer er iemand aan mij denkt,
    dan zonder veel verdriet.
    Bedenk, het leven is maar kort,
    dus mijn wens is, geniet.

    Geniet van iedere nieuwe dag,
    die jullie is gegeven.
    Maar kijk in dank wel eens omhoog,
    al is het maar voor even.

     

  • Ich zou waal ins effe

     


     

    Vertaling
    gedachtenisprentje

     

    Ich zou waal ins effe

    Ich zou waal ins effe,
    in de hemel wille kieke.
    Ich zou waal ins effe,
    die paort in wille gaon.
    Ich zou waal ins effe,
    in de ouge van mam wille kieke.
    Ich zou waal ins effe,
    naeve mam wille sjtaon.

    Ich zou waal ins effe,
    de maon wille zeen van kort bie.
    De zón wille puène,
    want die mak mich blie.
    Mer wat ’t sjoanste is,
    dat is veur ummer wiet weg.
    Dao druim ich dan mer van,
    zoalang wie dat nog kènt.

    Ich zou waal ins effe,
    wille weite wie dat waor.
    In de ouge van mam wille kieke,
    naeve mam wille sjtaon.
    Ich zou waal ins effe,
    wille weite wie dat is.
    Kort biej mam te zin,
    wo gein verdreet is en gein pien.

    Helga Keulen

    Ik zou wel eens even …

    Ik zou wel eens heel even,
    in de hemel willen kijken.
    Ik zou wel eens heel even,
    die poorten willen binnengaan.
    Ik zou wel eens heel even,
    in de ogen van mijn moeder willen kijken.
    Ik zou wel eens heel even,
    naast mijn moeder willen staan,

    Ik zou wel eens heel even,
    de maan willen zien van dichtbij.
    De zon willen kussen,
    want die maakt me blij.
    Maar wat het mooiste is,
    dat is altijd ver weg.
    Daar droom ik dan maar van,
    zolang het nog kan.

    Ik zou wel eens heel even,
    willen weten hoe dat was.
    In de ogen van mijn moeder willen kijken,
    naast mijn moeder willen staan.
    Ik zou wel eens heel even,
    willen weten hoe het is.
    Dicht bij mijn moeder te zijn,
    waar geen verdriet is en geen pijn.

     

  • Blief aan mich dinke

     


     

    Vertaling
    gedachtenisprentje

     

    Blief aan mich dinke

    Dink aan mich truuk,
    meh neet aan die daag,
    van pien en verdreet.

    Dink aan mich truuk,
    es ‘n sjtraolende zón,
    dae ich waor
    wie ‘ch alles nog kón.

    Denk aan mij terug

    Denk aan mij terug, 
    maar niet in de dagen, 
    van pijn en verdriet.

    Denk aan mij terug,
    in de stralende zon,
    hoe ik was
    toen ik alles nog kon.

     

  • Plezeer mèt carnaval

     


     

     

    Maak plezeer mèt carnaval,
    op de sjtaot en euveral.
    Plök die sjoan daag in dien laeve,
    ze zint mer kort, ze doere aeve.


    Nao die drie daag is’t gedaon,
    en kómme zörg weer op dich aaf.
    Dus roop hel: Laot gaon, Laot gaon!
    Limburg ALAAF! ALAAF ALAAF!

     

    Helga Keulen

     

  • Mam 80 jaor!

     


     

     

    Jónge, jóng, ’t is toch ech waor,
    mam, geer zeet al 80 jaor.
    Dat is mich nogal ‘ne ganse tied,
    oajt lang geleje leek dat nog hièl wied.

    Ummer wis geer dat ’t uch zou klappe,
    minstens zoa oud waere wie Joep va’ pappe.
    Hièl hel höb geer ummer gewèrkd,
    veer höbbe dat neet ummer gemèrkd.

    Later, jao, toen ginge oos ouge pas aope,
    toen zoge veer pas wie ’t geer höb gekraope.
    En wie ’t geer eindelijk koos gaon genete,
    en dat hoofsjtök winkel koos sjlete.

    Kreeg geer weer anger dinger op ’t bord,
    pap zien aom waor väöl te kort.
    Ummer miè vroog hae uch aandach,
    wie ’t mèt uch ging woort neet aan gedach.

    Wie pap 5 jaor geleje oeteindelijk is gesjtórve,
    dachte veer dat geer miè tied veur uch zelf heit verwórve.
    Dit waor jaomer genóg mer van korte doer,
    Dao sjtóng alwir get angesj op de loer.

    Neet weitend wat mèt uch aan de hand waor,
    Sjtóng mister Parkinson al veur uch klaor.
    En langzaamaan kaome ummer miè gebreke,
    die ummer miè en miè op Parkinson leke.

    Totdat geer veurig jaor op dizze daag,
    veur ’t ièsj ins höb geklaag.
    Toen zeet geer in ’t Panhoes terech gekómme,
    En höbbe uch dao gans opgenómme.

    Inmiddels zeet geer doa al get gewend,
    en zoa wie ’t geer zelf zegk: “ich waer hie elke daag verwènd”
    Toch es geer vandaag hiej um uch heen kiek,
    is de familie toch ’n behuèrlik groate kliek.

    Zonen, dochters, sjoanzone, sjoandochters,
    vriendinne en vrundjes van kleinzone en –dochters.
    Ein achterkleinzoon en -dochter die sjlete nog aan,
    en binnekort kump d’r nog ’n achterkleinkind aan.

    Al mèt al, miè sjmake zint d’r eigelijk neet,
    Dizzze bubs beijein is toch get wo ekerein van geneet.
    Mam, 80 jaor, me mót ’t mer waere,
    mèt hièl väöl herinneringe um op te taere.

    Proficiat!

     

    Helga Keulen

     

  • Laot dien zörge veur mörge

     


     

     

    Laot dien zörge mer veur mörge,
    Laef vandaag en maak plezeer.
    Want dan kènste d’r weer taege,
    Mörge zeen v’r dan waal weer.

    Duust’re wolke trèkke euver,
    En de hemel wurd wir klaor.
    Want de zón die geet wir sjiene,
    Wo ‘t gister duuster waor.

    Höbs te zörg, noe of later?
    Of probleme, groat en klein?
    Sjleuts te dèks ‘n groate flater,
    En doe wurs ‘n sjacherein?

    Bèsse mood aan ‘t verleze,
    en doe zuuste ’t duurster in?
    Dan kèns te dich zelf geneze!
    Maak vandaag ‘n nuuj begin!

     

    Helga Keulen

     

  • Bliej dat ich Limburger bèn

     


     

     

    Ich bèn bliej dat ich ‘ne Limburger bèn,
    Mèt mien taal, die’ch sjpraek en zing.
    Ich blief ‘t zègke, nao al die jaore,
    “Ich bèn gruëtsj, da’ch hie bèn gebaore!”

    Want es ich in de vraemde sjtaon,
    Kump dat verlange en wil heivesj gaon.
    Al is ’t dao dan nog zoa sjoan,
    ‘ch Hou van Limburg en blief dat doon.

    Al is d‘r väöl verangerd en zint veer hièl väöl kwiet,
    Limburg blieft Limburg, ouch in dizze tied.
    Zoalang esse veuls, dat ’t dich get deit,
    Zal ’t neet verlaore gaon, egaal wie ’t geit.

    Miene weeg haet hie gesjtange, dat is al jaore haer,
    Al bèn ich dèks gegange, ich kaom wir truuk hièl gaer.
    Truuk nao ’t sjoanste plekske, in ’t bronsgreun eikenhout,
    Limburg, mien vaderland, wo ich zoa väöl van houd.

    Helga Keulen

     

  • Hulsberger in ’t zonnetje

     


     

    Hölsberger in ’t sunneke – Jos Lemans !

    [dropcap]D[/dropcap]e redactie van de Hulsberger haet mich gevraogd um ’t interview van Jos Lemans um te zètte nao ’t Limburgs.

    34 Jaor geleje woord hae gebaore en al vreug heij Jos Lemans besjlaote um noats oet Aolbaek weg te gaon. Toch heij hae same mèt Petra Steeghs ‘van de Vink’ ’n hoes gególle op de Wienesraoderwaeg in Hölsberg. Oug al höbbe Jos en Petra hiej mèt vöäl plezeer gewoond, Jos wou oat wir truuk nao Aolbaek. Wie groat waor dan oug de verbazing wie Jos en Petra 7 jaor geleje ’n hoes in Arensgenhout gególle heije! Door dae aankoup waor de gezón rivaliteit tösje de fanfares van Hölsberg en Arnesgenhout ’t gesjprek van de daag op ’t jaorlijks Caeciliafiës in 2009 van de fanfaar van Hölsberg, ‘t ‘s Aoves woord Jos toen hendig ‘in de zeik’ gezat door de Ceciliaantjes. Jos is al 26 jaor sjpelend lid biej de Koninklijke Fanfare St. Caecilia en al 22 jaor lid biej de Jachthoorn Blazers van Rolduc. In 2011 is  hae zelfs ‘Nederlands Kampioen solo Jachthoorn blazen’ gewore en is door Griel Beelen van 3FM, live geïnterviewd op de radio. Jos is oug inkele jaore lid gewaes van SV Hulsberg, me is mótte sjtoppe umtot ‘r ’n liesbreuk heij gekrege. Daonaeve haet Jos al 16 jaor ’n sezoenskaart van Roda JC en de meiste luuj in Kirchrao kènne ‘m dao good, umtot Jos ’n waal hiël gapasjoneerde meneer van supportere haet.

    Al vreug óntsjtóng d’r biej Jos ’n angere passie: de natuur en al wat dao mèt te make haet. Al hiël jónk haolde hae zien jachdiploma en besjloot um nao de middelbare sjoal nao de agrarische sjoal te gaon. Iësj 4 jaor de middelbare (MAS) en daona 4 jaor de hoagere agrarische sjoal (HAS). Daonao kreeg hae ’n baan aangebaoje biej ’t Ministerie van Landbouw in Remunj.

    ... dan sjrief mer plat!
    Laes hiej ’t artikel in de Hulsberger

    In 2013 is Jos same mèt Petra en hun twië-jöärige zoon Joep, op vakansie gewaes nao Noorwegen. Nao ‘ne sjoane wandeling door de berg, zouwe ze biej truukkóms in ’t châlet gaon gourmette. Mer opins kreeg Jos óntiegelijke koppien en ging biej höäm ’t leeg oet. D’r woort ’n hersenbloeding vasgesjtèld. Ein gelök haet hae ech gehad, Petra is hoesarts en handelde hiej gans sjnel op en wis wat te doon, angesj heij ’t ins vöäl erger kènne aafloupe. Nao ’n paar waeke in ’t ziekehoes in Noorwegen, kós ’t verveur eindelijk geregeld ware um truuk nao Nederland te gaon. Daonao is ’t revalidere pas begós.

    Nao dizze dörpel in zien laeve, haet Jos zich neet laote hange en wilt genete van die sjoan dinger in ’t laeve zoa wie zien gezin. En in miërt 2015 is ’t breurke van Joep gebaore: Jules. De Hölsbergse gemeinsjap (met CV Kiek Mer veurop) sjpeelt hiej in ’n hiël belangrieke rol: ‘Es ich in de sjtad heij gewoond, waor ich d’r lang neet zoa sjterk oetgekómme es wie noe’.

    Oug wilt Jos nog mië genete van de natuur en ózze laefumgaeving. Hae kènt neet sjtilzitte, daorum ruumt hae ekere waek de rotzooi van angere in zien buurt op um ós sjoan dörp zuver te houte veur de volgende generaties: ‘Ekerein zou dat mótte doon en daorum wil ich dan oug ’n collectief sjtarte: Houd Hulsberg schoon.’ Ekerein dae hiej in geïnterseerd is kènt zich melle via redactie@hulsberger.nl. De Hulsberger zal uch waal in contact bringe mèt Jos en hae geit zich dan inzètte um dit biej de gemeinte te laote facilitere.

    Veer vinge dit ’n sjiek initiatief en vinge dan oug dat Jos dizze maond mèt rech ‘de Hölsberger in ‘t zunneke’ is!

      

    De Hulsberger – jaargang 1 – editie 4 – juni 2016

    Wil ste mië weite euver de Limburgse sjpelling, kiek dan bv op Limburgse Sjpelling of op de Wikipedia: Sjepllingssjpiekpagina!

     


    Limburgse Taal

    In 2001/2002 höb ich de Lièrgank Limburgs gevolgd dat georganiseerd woord door Veldeke en de Provincie Limburg. Sinds dae tied is de leefde veur de Limburgse Taal nog groater gewore. In 2016 haet de redactie van de Hulsberger mich gevraog um gastredacteur te zin veur de column: … dan sjrief mer plat. De sjtökke die ich gesjreve höb, kómme hiej allenèj langs. Ze gónt euver de Limburgse taal, ós dörp Hulsberg of geweun get sjtómme kal.

    Väöl plezeer mèt laeze!

    Helga Keulen

     


    Categorieën

     


    Tag wolk

    3 concentratiekampen op Java Blief aan mich dinke Bliej dat ich Limburger bèn Blijf aan me denken Fieny Keulen Gottes mühle mahlet langsam Helga Keulen Het leven lief gehad Ich zou waal ins effe Ik zou wel eens even Jacques Keulen Laot dien zörge veur mörge Lies Keulen Mam 80 jaor Mien mam’s hart Moeders hart Mooi leven Sjoan laeve Zuster Josepha Cornelia ’t Laeve leef gehad