Gottes mühle mahlet langsam, Langsam aber treflich fein. Was durch Erfucht er verzäumet, Holet er durch strenge ein.
Hofnung ist ein fester Staab, Und Geduld ein reise kleid. Woman mit durch Welt und grab, Wandert nach der Eiwig keit.
Freude Mäszigkeit und Ruhe, Schlieszt der Artz die Ture zu. Benütze rash dein Augenblick, Verlorene zeit kehrt nie zurück.
So wunderschön ist Gottes Erde, Und wird da auf vergnügt zu sein. Drüm werde ich er ich Ashe werde, Auf Gottes Erde mich erfreuen.
Fieny Keulen-Franssen
Fieny Keulen-Franssen
Fieny Keulen-Franssen is mijn oma en de moeder van mijn vader. Zij was in 1899 geboren in Eygelshoven en uitgehuwelijkt met mijn opa, (eveneens Jacques Keulen). In 1998 is zij op 99 jarige leeftijd overleden.
Omdat zij aan de Duitse grens was opgegroeid, was Duits haar niet vreemd. Zij kon dan ook veel gedichten en verzen opzeggen, allemaal in het Duits. Helaas zijn niet alle gedichten opgeschreven, maar eentje is nog bewaard gebleven: Gottes Muhle mahlet langsam.
[dropcap]D[/dropcap]e redactie van de Hulsberger haet mich gevraogd um ’t interview van Jos Lemans um te zètte nao ’t Limburgs.
34 Jaor geleje woord hae gebaore en al vreug heij Jos Lemans besjlaote um noats oet Aolbaek weg te gaon. Toch heij hae same mèt Petra Steeghs ‘van de Vink’ ’n hoes gególle op de Wienesraoderwaeg in Hölsberg. Oug al höbbe Jos en Petra hiej mèt vöäl plezeer gewoond, Jos wou oat wir truuk nao Aolbaek. Wie groat waor dan oug de verbazing wie Jos en Petra 7 jaor geleje ’n hoes in Arensgenhout gególle heije! Door dae aankoup waor de gezón rivaliteit tösje de fanfares van Hölsberg en Arnesgenhout ’t gesjprek van de daag op ’t jaorlijks Caeciliafiës in 2009 van de fanfaar van Hölsberg, ‘t ‘s Aoves woord Jos toen hendig ‘in de zeik’ gezat door de Ceciliaantjes. Jos is al 26 jaor sjpelend lid biej de Koninklijke Fanfare St. Caecilia en al 22 jaor lid biej de Jachthoorn Blazers van Rolduc. In 2011 is hae zelfs ‘Nederlands Kampioen solo Jachthoorn blazen’ gewore en is door Griel Beelen van 3FM, live geïnterviewd op de radio. Jos is oug inkele jaore lid gewaes van SV Hulsberg, me is mótte sjtoppe umtot ‘r ’n liesbreuk heij gekrege. Daonaeve haet Jos al 16 jaor ’n sezoenskaart van Roda JC en de meiste luuj in Kirchrao kènne ‘m dao good, umtot Jos ’n waal hiël gapasjoneerde meneer van supportere haet.
Al vreug óntsjtóng d’r biej Jos ’n angere passie: de natuur en al wat dao mèt te make haet. Al hiël jónk haolde hae zien jachdiploma en besjloot um nao de middelbare sjoal nao de agrarische sjoal te gaon. Iësj 4 jaor de middelbare (MAS) en daona 4 jaor de hoagere agrarische sjoal (HAS). Daonao kreeg hae ’n baan aangebaoje biej ’t Ministerie van Landbouw in Remunj.
In 2013 is Jos same mèt Petra en hun twië-jöärige zoon Joep, op vakansie gewaes nao Noorwegen. Nao ‘ne sjoane wandeling door de berg, zouwe ze biej truukkóms in ’t châlet gaon gourmette. Mer opins kreeg Jos óntiegelijke koppien en ging biej höäm ’t leeg oet. D’r woort ’n hersenbloeding vasgesjtèld. Ein gelök haet hae ech gehad, Petra is hoesarts en handelde hiej gans sjnel op en wis wat te doon, angesj heij ’t ins vöäl erger kènne aafloupe. Nao ’n paar waeke in ’t ziekehoes in Noorwegen, kós ’t verveur eindelijk geregeld ware um truuk nao Nederland te gaon. Daonao is ’t revalidere pas begós.
Nao dizze dörpel in zien laeve, haet Jos zich neet laote hange en wilt genete van die sjoan dinger in ’t laeve zoa wie zien gezin. En in miërt 2015 is ’t breurke van Joep gebaore: Jules. De Hölsbergse gemeinsjap (met CV Kiek Mer veurop) sjpeelt hiej in ’n hiël belangrieke rol: ‘Es ich in de sjtad heij gewoond, waor ich d’r lang neet zoa sjterk oetgekómme es wie noe’.
Oug wilt Jos nog mië genete van de natuur en ózze laefumgaeving. Hae kènt neet sjtilzitte, daorum ruumt hae ekere waek de rotzooi van angere in zien buurt op um ós sjoan dörp zuver te houte veur de volgende generaties: ‘Ekerein zou dat mótte doon en daorum wil ich dan oug ’n collectief sjtarte: Houd Hulsberg schoon.’ Ekerein dae hiej in geïnterseerd is kènt zich melle via redactie@hulsberger.nl. De Hulsberger zal uch waal in contact bringe mèt Jos en hae geit zich dan inzètte um dit biej de gemeinte te laote facilitere.
Veer vinge dit ’n sjiek initiatief en vinge dan oug dat Jos dizze maond mèt rech ‘de Hölsberger in ‘t zunneke’ is!
In 2001/2002 höb ich de Lièrgank Limburgs gevolgd dat georganiseerd woord door Veldeke en de Provincie Limburg. Sinds dae tied is de leefde veur de Limburgse Taal nog groater gewore. In 2016 haet de redactie van de Hulsberger mich gevraog um gastredacteur te zin veur de column: … dan sjrief mer plat. De sjtökke die ich gesjreve höb, kómme hiej allenèj langs. Ze gónt euver de Limburgse taal, ós dörp Hulsberg of geweun get sjtómme kal.
[dropcap]T[/dropcap]hei, bedank veur de nominatie um mich ’t woord te gaeve, gans vanoet Frankriek. Ouch al vul ich ekere maond de column mèt “Dan sjrief mer plat”, wil ich bès waal get euver michzelf vertèlle.
Ich bèn Helga Keulen, gebaore en getaoge in Hölsberg. In 1961 kaom ich es driede kind kieke in de sjlechterie van Jacques en Tiny. Jack en Marjo waore mich al veurgegange en nao mich kaome nog Mariëlle en Gunther. Al jónk moos ich mèthelpe in de sjlechterie en es dat wèrk vaerdig waor, moch ich boete gaon sjpele. Tot mien 16e jaor höb ich allein op maedsjessjoale gezaete; de liègere sjoal in Hölsberg en daona 3 jaor intern in Maaseik, allebeij ónger ‘t sjtreng rezjiem van nónne. Wie ich es gans verlaege maedje (toen waal nog) nao ’t Coriovallum College in Haelder ging keek ich mien ouge oet, want toen kaom ich d’r achter dat d’r ouch nog ’n anger gesjlach op de weld besjtóng.
In de tied dat ich op sjtap moch gaon, ging ich wie ekerein nao “de Bok” en noa “La Baraque”, wo ich Ronald Verlaan höb lière kènne. Es Heëlenaer haet hae mich laote kènnismake mèt de Hölsbergse KWJ en de vrundsjappe die veer doa höbbe gesjlaote besjtónd nog ummer, wat nao 36 jaor waal hièl biezónder is.
Ronald en ich zint in 1984 getrouwd en verhoesd noa Bliejerhei wo Loes en Roel zint gebaore. Nao 6 “lange” jaore kaome veer truuk heim en höbbe ein van de vöäle hoezer van Fien van Sjièpesj gególle. Rónd dae tied sjpeelde veer ouch mèt biej “De Ruuttuuters” (= Ruud haet ós lière tuute). Hiej höbbe v’r allenèj ‘ne sjieke tied gehad, zoawaal mèt carnaval es dao boete zoa wie Keuniginnedaag in Amsterdam, optraejes veur ’t management van Vodafone en neet te vergaete de beroemde äöpeninge van de carnaval mèt alle Hölsbergse zaate hermeniekes. Umtot ich ’t blaoze hendig sjiek vóng, bèn ich trómpètlès gaon numme en biej de fanfaar van Hölsberg gegange. Hiej zoot ich es “ouw” naeve Jos Lemans, toen nog ‘n jónk breukske. Wat höbbe veer vöäl sjpass en gelache ónger de rippetiesje, wodoor de dirigent dèks zag: Duuj dich ’n bruèdsje in de mónd. In 2009 bèn ich gesjtop mèt meziek make en sinds dae tied bèn ich besjtuurslid/vice-veurzitter wo ich veural de pr, ledelies, concertreize en de website verzörg.
Ein van de sjiekste gebeurtenis in ós laeve is toch waal Prinsepaar van ’t Beumerwald 2015 te zin. Óndanks mien groate twiefel of veer hiejveur neet te oud waore, höbbe v’r gein minuut sjpiet gehad van dees besjlissing! Van dit enthousiasme haet de vereiniging dan ouch good gebroek gemaak um mich te sjartere veur ’t boewe en óngerhoute van hun website.
Tot eind 2012 höb ich biej de Open Universiteit Heerlen gewèrk es ICT’er en Designer, pis tot de aafdeiling opgedook woort. Dit is ’n raej gewaes um wir in de sjoalbanke te kroepe en de opleiding Grafisch Vormgeving te volge en de Pedagogisch Didactische Aantekening te haole. Óngertösje höb ich al bienao 4 jaor mien eige Grafisch Design Buro: Shift8. Naeve ’t grafisch design (website, hoessjtiel, reclame, social media, enz.), gaef ich ouch les in webdesign op MBO en typevaardigheid op basissjoale en sjrief mien eige lesprogramma’s: webdesign en Facebook voor Beginners. Veur dat lètste sjteit trouwes de ièsjte cursus in ’t naojaor op de plenning in ’t Gemeinsjapshoes. Hiej kump binnekort miè info euver.
En mèt good waer kènt ’t zoa mer zin dasse Ronald en mich hiej of dao in ós sjoane Limburgsland langs zuus kómme op ózze scooters.
Veur de volgende editie wil ich Germy Vliegen gaer ’t woord gaeve.
De Hulsberger – jaargang 2 – editie 16 – juni 2017
In 2001/2002 höb ich de Lièrgank Limburgs gevolgd dat georganiseerd woord door Veldeke en de Provincie Limburg. Sinds dae tied is de leefde veur de Limburgse Taal nog groater gewore. In 2016 haet de redactie van de Hulsberger mich gevraog um gastredacteur te zin veur de column: … dan sjrief mer plat. De sjtökke die ich gesjreve höb, kómme hiej allenèj langs. Ze gónt euver de Limburgse taal, ós dörp Hulsberg of geweun get sjtómme kal.
[dropcap]D[/dropcap]e redactie van “de Hulsberger” haet mich gevraog um ’n sjtökske euver ’t Limburgs te sjrieve nao aanleiding van de button die ze mèt carnaval höbbe oetgedeild. Reigelmaotig waer ich gevraogd veur de sjuuste Limburgse sjriefwieze en veural zoa rónd carnaval. Hiël af en toe óntsjteit d’r ‘n discussie mer meistal wurd de tekst waal aangenómme. In eker geval wil ich hiej kort oetlègke wie ’t noe ech zit mèt ós Limburgs.
In 2001 sjtóng in de Limburger ’n sjtökske gesjreve vanoet de Provins dat ze same mèt ’t Veldeke, kandidate zóchte um deil te numme aan Liërgank Limburgs. Dit iësjte project veur ‘t Limburgs doerde ’n gans sjoaljaor, wo de Limburgse sjpelling, grammatica, literatuur en de gesjiedenis in behandeld woord, mèt aafsjleting van ‘n exame. De colleges woorte gegaeve door de “Limburgse Streektaalfunctionaris” en professors van versjillende universiteite oet gans Nederland. Hiej höb ich aan deilgenómme en maog mich vanaaf dae tied “Ambassadeur van de Limburgse taal” neume. Dit hilt in dat ich ’t Limburgs deen oet te drage en luuj help mèt o.a. de Limburgse sjriefwieze.
Noe huër ich uch al dinke: “Limburgs is toch ’n dialect en gein taal?” Of: “Jao, mer hiej in Limburg kalle veer toch alleneij angesj, wie wilse dat noe good kènne sjrieve?” Vanaaf 14 fibberwari 1997 is ‘t Limburgs erkènd es sjtreektaal volges ’t “Europees Handvest voor Streek- en Minderheidstalen”. In Nederland zint d’r 3 dialectgroepe die erkènd zin es “niet-Nederlandse streektaal”: Fries, Limburgs en Nedersaksisch; umtot de taalvariant gein dialect is van ’t Nederlands en ’t van oudshaer al gekald wurd (’t Nederlands sjient zelfs aafgeleid te zin van ’t Limburgs). In taegesjtèlling tot ’t Fries maog ’t Limburgs neet gekaoze waere es sjtandaardtaal, dat blief Nederlands. Daonaeve is de euverheid verplich um de taal aan te modige.
En dan de sjpelling mèt zoavöäl dialecte hiej in ós en ‘t Belgisch Limburg. De Limburgse taal mak gebroek van gans angere klanke es ’t Nederlands. Um die oet te sjrieve voldeit ‘t Nederlands gesjrif neet en haet de “Vereniging Veldeke Limburg” zich hiej jaorelank in verdeept: De Veldekesjpelling. Door dizze sjpelling is in 2003 de “Spelling 2003 voor de Limburgse Dialecten” óntwikkeld op verzeuk van de “Raod veur ’t Limburgs” en kènt toegepas waere op alle Limburgse dialecten. Wat hilt dat noe in? Óngeach welk dialect gekald wurd, wo emes woont en welke weurd gebroek waere, de sjpelling van ‘n klank wurd euveral ‘t zelfde gesjreve. ’t Veurdeil hievan is dat ekerein ’t dialect van alle sjtreke kènt laeze (en missjien oug begriepe es ’t hel op gezag wurd).
In 2001/2002 höb ich de Lièrgank Limburgs gevolgd dat georganiseerd woord door Veldeke en de Provincie Limburg. Sinds dae tied is de leefde veur de Limburgse Taal nog groater gewore. In 2016 haet de redactie van de Hulsberger mich gevraog um gastredacteur te zin veur de column: … dan sjrief mer plat. De sjtökke die ich gesjreve höb, kómme hiej allenèj langs. Ze gónt euver de Limburgse taal, ós dörp Hulsberg of geweun get sjtómme kal.
[dropcap]N[/dropcap]ao aanleiding van ’t sjtök in de twiède editie euver ’t Limburgs en de leuke reacties hiej op, bèn ich gevraog gewore um ’n rubriek te vulle euver ’t Limburgs in de breidste zin van ’t woord.
Um dan mer wier te gaon mèt dao wo ich gebleve waor: de gesjreve Limburgse taal. Zjuus wie in ’t Nederlands zint offisjele reigels veur de sjpelling opgesjtèld; inkele veurbeelde:
‘n -aa-, -ee-, -oo- en -uu- wurt in aope lèttergrepe zjuus wie in ’t Nederlands mèt ein teike gesjreve: breve (brieven), goje (goede). De -n- sjpraeke veer neet oet en laote dit weg.
Lidweurd veur mannelijke, vrouwelijke, ónziedige weurd waere gesjpeld es: ‘ne, ‘n, e, ‘t. ‘ne Sjoane man; ’n Ouw vrouw; E diek verke; ’t Good geveul.
Weurd wie -melk-, -arm-, waere neet gesjreve wie: mèllek, errem, me zjuus wie in ’t Nederlands: mèlk, erm.
En ’t mak nieks oet wie bepaalde weurd gezag of welke weurd gebroek waere; ’t geit um de sjrieftaal van de klanke. ’t Hölsbergs gebroek 12 Limburgse klanke, boete de bekènde Nederlandse. Angesj is ’t b.v. in Kirchroa (4 klanke miè).
In 2001/2002 höb ich de Lièrgank Limburgs gevolgd dat georganiseerd woord door Veldeke en de Provincie Limburg. Sinds dae tied is de leefde veur de Limburgse Taal nog groater gewore. In 2016 haet de redactie van de Hulsberger mich gevraog um gastredacteur te zin veur de column: … dan sjrief mer plat. De sjtökke die ich gesjreve höb, kómme hiej allenèj langs. Ze gónt euver de Limburgse taal, ós dörp Hulsberg, ós Limburg of geweun get sjtómme kal.
[dropcap]G[/dropcap]aondewaeg, zoa in de loup van hiël väöl jaor, is ’t Limburgs “vernederlands”. Hiejdoor óntsjtónd d’r ummer mië “vergaete” Limburgse weurd. Veer kènne ze missjien nog waal, mer gebroeke ze ummer minder.
Zoa vroogte veer vreuger nog nao ‘ne babbelaer, mer hujerdaags (tiggewoordig) huër se ummer dèkser (sjteeds vaker) ’n sjnuupke; aafgeleid van ’t Nederlands: snoepje. En esse dan dae babbelaer heis gekrege dan waor se lekker aan ’t sjloeke. Ouch dit woord is al biej väöle vervange door sjnoep/sjnoepe. Mer de kèns ouch sjloeke door te drinke. Vroog se vreuger veur ’n sjloek limmenaat (=hauf tas frisj), dan waor d’r biej ós ’n versjil tösje doordewaekse limmenaat (aanleng- en priklimmenaat = gazeuse) en zóndesse limmenaat (sinas).
Wat se noe ummer minder huërs is dat de ouw luuj (ouwesj) ’n riemke (versje) opzègke um kinger get biej te bringe. Bleef se beveurbeeld miere (zeure) um dae limmenaat, dan zei de mam: Höbs te doosj? Gank nao vrouw woosj, die haet ’n hundje en pist dich in dien mundje. En dat waor ’t. Dan koos te dich ‘ne appel knatsje (in ‘ne appel biete). Heij se dan sjuus veur ‘ne angere de lètste weggegraaid, dan gings ‘m joedasse (plaoge) door te kreite (expres sjloes make). Soms woort dan óngerhandeld um dat te toesje (ruile) taege get angesj, of d’r woort zich get geënsjeld (ruzie gemaak) of getoekt (duje/houwe), pis tot (totdat) se ze gewatsjt/doorgelaote (sjlaeg) kreegs mèt de houte laepel. Gevolg: Bäöke (hule), pien aan de batse (echesjte) en nog ummer geine limmenaat.
De Hulsberger – jaargang 1 – editie 8 – oktober 2016
In 2001/2002 höb ich de Lièrgank Limburgs gevolgd dat georganiseerd woord door Veldeke en de Provincie Limburg. Sinds dae tied is de leefde veur de Limburgse Taal nog groater gewore. In 2016 haet de redactie van de Hulsberger mich gevraog um gastredacteur te zin veur de column: … dan sjrief mer plat. De sjtökke die ich gesjreve höb, kómme hiej allenèj langs. Ze gónt euver de Limburgse taal, ós dörp Hulsberg, ós Limburg of geweun get sjtómme kal.
[dropcap]O[/dropcap]p d’n 11e van d’n 11e sjtart ’t nuuj carnavalssezoen wir in ós Limburgs land. Ofwaal: Karneval/Vastelaovend. In eker geval: mèt Carnaval kómme gans get oetdrökkinge en weurd langs die mèt sjpas en oetgaon te make höbbe.
Vreuger heije de luuj nog e mommebakkes op, de sjtöppejas aan mèt dao ónger e dorissjtuupke of ‘ne sjollik um. Dat zuus te hujerdaags amper. Noe zuus te dèks de kleijaasj al van de optoch, terwiel dat vreuger gans sjtil woort gehoute. Mer op de dansvloer wurt nog ummer gepolonaesd.
Aan ’t befèt, biej ’t gaeve van e rundje, wurt waal ins gezag: Doog mich e glaas water, mer allein es ’r langs Wielder is gewaes. En gónt die rundjes hel, dan geit ’t wie de verkes. D’r is vas waal ins eine biej dae ummer es iésjte ’t glaas laeg haet, dae is dan sjuus wie verkes Wullem of dae geit wie Blucher. Dan kènt ’t gebeure dat ‘r zich lingelelaam zuup en dan dinger zaet aone bezej wo se dich hendig euver kèns versjangenere. Dan zjwieg se mer de moel en trèks dich dao de böl van aan.
’t Sjiekste is, es d’r ’n ouw mem in de buurt is dae zelfs e paerd gek kriet ofwaal eine dae zoa gek is wie ’n sjöp. Kuuf ‘r dich dan ouch nog eine, dan veul se dich hendig gepaesjkutteld. En dan is ’t tied um, um kwart op vot, klok kapot heivisj te gaon en sjteis te ‘t sjmörges op mèt ‘ne kop wie ’n riethamer. Alaaf!
De Hulsberger – jaargang 1 – editie 9 – november 2016
In 2001/2002 höb ich de Lièrgank Limburgs gevolgd dat georganiseerd woord door Veldeke en de Provincie Limburg. Sinds dae tied is de leefde veur de Limburgse Taal nog groater gewore. In 2016 haet de redactie van de Hulsberger mich gevraog um gastredacteur te zin veur de column: … dan sjrief mer plat. De sjtökke die ich gesjreve höb, kómme hiej allenèj langs. Ze gónt euver de Limburgse taal, ós dörp Hulsberg, ós Limburg of geweun get sjtómme kal.
[dropcap]D[/dropcap]e twiè meis gebroekde wuerd in december en jannewari, gesjreve of gekald en in welke taal dan ouch, zint Kaesjmis en Nujaor. Mèt de twiè Kaesjdaag wunsje veer ós alleneij ‘n Zalig Kaesjmis! En in jannewarie wunsje veer ós ‘n Zalig Nujaor! En dan neet allein op Nujaorsdaag, mer 6 daag lank tot aan Drie Keuninge.
Mer is ’t noe Zalig Kaesjmis, Gelökkig Kaesjmis of wunsje veer ós Sjoan Kaesjdaag? En ouch mèt Nujaor; is ’t Zalig of Gelökkig Nujaor? In eker geval ’t woord Zalig wurt hiej ummer minder gebroek en geit al langzaamaan richting vergaete weurd.
Wat nuuj is, is dat veer ós op 31 december ‘n Oudjaor toewunsje; ‘ne Sjoane jaorswisseling; ‘ne Goje roestj; ’n Good oeteind. Hiej oet bliek dat de wunsj van dizze daag get creatiever is.
Net wat mèt Nujaor al richting vergaethook geit, is ’t verrasje biej de femilie: Gans sjtil en sjtiekem nao binne sjluipe en es ièsjte ekerein verrasje mèt ‘t versje: “Zalig Nujaor, de kop vol haor, de mónd vol teng, waffel in de heng” en dan houpe dasse verrasjgeld kreegs um mèt ’n dieke buèsj heivesj te gaon. ’t Nuje jaor waor dan pas ech begós.
En naeve ’t alum bekènde “Zalig Kaesjmis en ’n Gelökkig Nujaor”, wunsj ich uch ouch:
’t Inchecke van vluch 2017 is aangekóndigd. De tösjelandinge zin: gelök, gezóndheid, leefde en vrundsjap. De vluch doert 12 maond. Nao de landing kèn se dich um 24 oer biej ‘gate’ 31 melle. Goje reis en ’n Zalig Nujaor!
De Hulsberger – jaargang 1 – editie 10 – december 2016
In 2001/2002 höb ich de Lièrgank Limburgs gevolgd dat georganiseerd woord door Veldeke en de Provincie Limburg. Sinds dae tied is de leefde veur de Limburgse Taal nog groater gewore. In 2016 haet de redactie van de Hulsberger mich gevraog um gastredacteur te zin veur de column: … dan sjrief mer plat. De sjtökke die ich gesjreve höb, kómme hiej allenèj langs. Ze gónt euver de Limburgse taal, ós dörp Hulsberg, ós Limburg of geweun get sjtómme kal.
[dropcap]S[/dropcap]jtèl veur, dat de prinseproklematie van Naud en Kirsten gemiesjt woort en d’r ’n gans anger verhaol oetkump? Dan krieste dit (mèt ’n knipoug natuurlijk. Veur de echte proklematie: kiek mer in dizze editie van ‘De Hulsberger’).
Fièskes boewe dat zit biej Naud en Kirsten in ’t blood, mer die van Sjummert wille zich dao gaer boete houte. Mer de tennisclub van Hulsberg geit waal mèt Nuth en Wienesroa ‘n bèlke houwe, jao, dao haet Naud väöl mit rondgehange! Ouch de sjpasskapel Nootgeval is neet aan häöm veurbie gegange, want Naud en Kirsten höbbe noe lang genóg gewach totdat ze op de Prinsewage mochte. Van jóngs af aan zint ze namelijk al mètgegange in de optochte, en mèt nuuj animo hilt dees traditie nog jaore sjtand. En noe, nao 11 jaor haet de jónkheid de lètste den geplant, dus dit jaor hink biej Naud en Kirsten de carnavalsvlag aan de boet. Naud trèkt ouch biej de fanfaar van Arensgenhout mèt de vaan d’r op oet, ’t gereserveerde geld veur de verboewing van ’t Gemeinsjapshoes höbbe veer dao aan te danke! En umtot de gemeinte Nuth noe same geit mèt Sjènne en Öngerbanke, zeen veer Naud en Kirsten baove op de prinsewage sjtaon “gans gewoon”. Dus nao 11 jaor mótte de Loetsjers ’t mer zónger hun doon, houpelijk höbbe Naud en Kirsten noe minder las van wind en water. En noe vilt carnaval dit jaor ouch nog ‘n paar waeke later, missjien is dizze “Derde hèlf” nog waal sjlechter veur de gezondheid. En wat van de kunstgraasvelde die mèt sjtökskes autobeng ligke bezeit? nae, parkere in ós dörp is ech neet miè fijn. Mer nao de Chinees, de Käöl of de Albert Heijn, dat zit kómmende carnaval mèt Naud en Kirsten dus waal good. Want fièskes boewe …..
’n Kreftig driewerf Alaaf!
De Hulsberger – jaargang 2 – editie 11 – januari 2017
In 2001/2002 höb ich de Lièrgank Limburgs gevolgd dat georganiseerd woord door Veldeke en de Provincie Limburg. Sinds dae tied is de leefde veur de Limburgse Taal nog groater gewore. In 2016 haet de redactie van de Hulsberger mich gevraog um gastredacteur te zin veur de column: … dan sjrief mer plat. De sjtökke die ich gesjreve höb, kómme hiej allenèj langs. Ze gónt euver de Limburgse taal, ós dörp Hulsberg, ós Limburg of geweun get sjtómme kal.
[dropcap]A[/dropcap]l ins sjtilgesjtange biej die name van de carnavalsgroepe? Missjien kiek se hiejnao mèt gans angere ouge nao d’n optoch.
Want, de zuls mer zoa wie ’t prinsepaar biej de “Loetsjers” huère, mèt es logo ‘ne baby mèt ’n loetsj in de mónd! En dan te bedinke dat ze zich veurhaer “Sjravelaere” neumde. Dan verwach se toch dat ze toen mer get aangemodderd höbbe en mèt ‘ne nuje naam volwassener wouwe euverkómme. Dus “Loetsjers”… uhm??? En of de groep van “Naksjebatste” dach: wat die verzinne, kènne veer ouch? Bèn benuujd wieväöl naksje batse ich zeen in d’n optoch…
Noe zint d’r miè groepe die oajt angesj hesje en wiër zint gegange mèt ‘ne nuje naam. Pak dich ins “De helde van toen”. Vreuger waore dat de “Penners”. Dus, tóén waore ze helde! Wat zouwe ze noe zin? En wie is ’t mèt dat sjtèlleke “Óngereigeld” en de “Beerdöpkes”? Zouwe ze ’t noe waal gereigeld höbbe en sjpare ze nog ummer beerdöpkes? En die “Knoepjoepe” dan? Ach, “Kiek Mer”, same mèt ‘ne Penner en ‘ne Knoepjoep zin ‘t 7 Carnavals Vrung. En hun vrouwluuj? “Bekiek ’t mer”!
D’r zin vas nog miè groepe gefuseerd, mer zuus te de “Knoevelaere” in d’n optoch, pak ènne vas en knoevel ‘m ins effe! ’t Kènt gebeure dat d’r waal kal in ’t dörp kump, want de “Moelemaekesj” loupe ouch mèt. En ach, wat zou ’t. Mèt al die “Klotsköp” biejein is d’n optoch in ’t Beumerwald de meujte waerd um te bekieke!
En ich weit ein dink zeker: “Ich Kiek Mèt!“
De Hulsberger – jaargang 2 – editie 12 – februari 2017
In 2001/2002 höb ich de Lièrgank Limburgs gevolgd dat georganiseerd woord door Veldeke en de Provincie Limburg. Sinds dae tied is de leefde veur de Limburgse Taal nog groater gewore. In 2016 haet de redactie van de Hulsberger mich gevraog um gastredacteur te zin veur de column: … dan sjrief mer plat. De sjtökke die ich gesjreve höb, kómme hiej allenèj langs. Ze gónt euver de Limburgse taal, ós dörp Hulsberg, ós Limburg of geweun get sjtómme kal.
