• Hulsberger aan ’t woord

     


     

    Hölsberger aan ’t woord – Helga Keulen !

    [dropcap]T[/dropcap]hei, bedank veur de nominatie um mich ’t woord te gaeve, gans vanoet Frankriek. Ouch al vul ich ekere maond de column mèt “Dan sjrief mer plat”, wil ich bès waal get euver michzelf vertèlle.

    Ich bèn Helga Keulen, gebaore en getaoge in Hölsberg. In 1961 kaom ich es driede kind kieke in de sjlechterie van Jacques en Tiny. Jack en Marjo waore mich al veurgegange en nao mich kaome nog Mariëlle en Gunther. Al jónk moos ich mèthelpe in de sjlechterie en es dat wèrk vaerdig waor, moch ich boete gaon sjpele. Tot mien 16e jaor höb ich allein op maedsjessjoale gezaete; de liègere sjoal in Hölsberg en daona 3 jaor intern in Maaseik, allebeij ónger ‘t sjtreng rezjiem van nónne. Wie ich es gans verlaege maedje (toen waal nog) nao ’t Coriovallum College in Haelder ging keek ich mien ouge oet, want toen kaom ich d’r achter dat d’r ouch nog ’n anger gesjlach op de weld besjtóng.

    In de tied dat ich op sjtap moch gaon, ging ich wie ekerein nao “de Bok” en noa “La Baraque”, wo ich Ronald Verlaan höb lière kènne. Es Heëlenaer haet hae mich laote kènnismake mèt de Hölsbergse KWJ en de vrundsjappe die veer doa höbbe gesjlaote besjtónd nog ummer, wat nao 36 jaor waal hièl biezónder is.

    ... dan sjrief mer plat!
    Laes hiej ’t artikel in de Hulsberger

    Ronald en ich zint in 1984 getrouwd en verhoesd noa Bliejerhei wo Loes en Roel zint gebaore. Nao 6 “lange” jaore kaome veer truuk heim en höbbe ein van de vöäle hoezer van Fien van Sjièpesj gególle. Rónd dae tied sjpeelde veer ouch mèt biej “De Ruuttuuters” (= Ruud haet ós lière tuute). Hiej höbbe v’r allenèj ‘ne sjieke tied gehad, zoawaal mèt carnaval es dao boete zoa wie Keuniginnedaag in Amsterdam, optraejes veur ’t management van Vodafone en neet te vergaete de beroemde äöpeninge van de carnaval mèt alle Hölsbergse zaate hermeniekes. Umtot ich ’t blaoze hendig sjiek vóng, bèn ich trómpètlès gaon numme en biej de fanfaar van Hölsberg gegange. Hiej zoot ich es “ouw” naeve Jos Lemans, toen nog ‘n jónk breukske. Wat höbbe veer vöäl sjpass en gelache ónger de rippetiesje, wodoor de dirigent dèks zag: Duuj dich ’n bruèdsje in de mónd. In 2009 bèn ich gesjtop mèt meziek make en sinds dae tied bèn ich besjtuurslid/vice-veurzitter wo ich veural de pr, ledelies, concertreize en de website verzörg.

    Ein van de sjiekste gebeurtenis in ós laeve is toch waal Prinsepaar van ’t Beumerwald 2015 te zin. Óndanks mien groate twiefel of veer hiejveur neet te oud waore, höbbe v’r gein minuut sjpiet gehad van dees besjlissing! Van dit enthousiasme haet de vereiniging dan ouch good gebroek gemaak um  mich te sjartere veur ’t boewe en óngerhoute van hun website.

    Tot eind 2012 höb ich biej de Open Universiteit Heerlen gewèrk es ICT’er en Designer, pis tot de aafdeiling opgedook woort. Dit is ’n raej gewaes um wir in de sjoalbanke te kroepe en de opleiding Grafisch Vormgeving te volge en de Pedagogisch Didactische Aantekening te haole. Óngertösje höb ich al bienao 4 jaor mien eige Grafisch Design Buro: Shift8. Naeve ’t grafisch design (website, hoessjtiel, reclame, social media, enz.), gaef ich ouch les in webdesign op MBO en typevaardigheid op basissjoale en sjrief mien eige lesprogramma’s: webdesign en Facebook voor Beginners. Veur dat lètste sjteit trouwes de ièsjte cursus in ’t naojaor op de plenning in ’t Gemeinsjapshoes. Hiej kump binnekort miè info euver.

    En mèt good waer kènt ’t zoa mer zin dasse Ronald en mich hiej of dao in ós sjoane Limburgsland langs zuus kómme op ózze scooters.

    Veur de volgende editie wil ich Germy Vliegen gaer ’t woord gaeve.

      

    De Hulsberger – jaargang 2 – editie 16 – juni 2017

    Wil ste mië weite euver de Limburgse sjpelling, kiek dan bv op Limburgse Sjpelling of op de Wikipedia: Sjepllingssjpiekpagina!

     


    Limburgse Taal

    In 2001/2002 höb ich de Lièrgank Limburgs gevolgd dat georganiseerd woord door Veldeke en de Provincie Limburg. Sinds dae tied is de leefde veur de Limburgse Taal nog groater gewore. In 2016 haet de redactie van de Hulsberger mich gevraog um gastredacteur te zin veur de column: … dan sjrief mer plat. De sjtökke die ich gesjreve höb, kómme hiej allenèj langs. Ze gónt euver de Limburgse taal, ós dörp Hulsberg of geweun get sjtómme kal.

    Väöl plezeer mèt laeze!

    Helga Keulen

     


    Categorieën

     


    Tag wolk

    3 concentratiekampen op Java Blief aan mich dinke Bliej dat ich Limburger bèn Blijf aan me denken Fieny Keulen Gottes mühle mahlet langsam Helga Keulen Het leven lief gehad Ich zou waal ins effe Ik zou wel eens even Jacques Keulen Laot dien zörge veur mörge Lies Keulen Mam 80 jaor Mien mam’s hart Moeders hart Mooi leven Sjoan laeve Zuster Josepha Cornelia ’t Laeve leef gehad

     


  • Limburgse Taal

     


     

     

    [dropcap]D[/dropcap]e redactie van “de Hulsberger” haet mich gevraog um ’n sjtökske euver ’t Limburgs te sjrieve nao aanleiding van de button die ze mèt carnaval höbbe oetgedeild. Reigelmaotig waer ich gevraogd veur de sjuuste Limburgse sjriefwieze en veural zoa rónd carnaval. Hiël af en toe óntsjteit d’r ‘n discussie mer meistal wurd de tekst waal aangenómme. In eker geval wil ich hiej kort oetlègke wie ’t noe ech zit mèt ós Limburgs.

    In 2001 sjtóng in de Limburger ’n sjtökske gesjreve vanoet de Provins dat ze same mèt ’t Veldeke, kandidate zóchte um deil te numme aan Liërgank Limburgs. Dit iësjte project veur ‘t Limburgs doerde ’n gans sjoaljaor, wo de Limburgse sjpelling, grammatica, literatuur en de gesjiedenis in behandeld woord, mèt aafsjleting van ‘n exame. De colleges woorte gegaeve door de “Limburgse Streektaalfunctionaris” en professors van versjillende universiteite oet gans Nederland. Hiej höb ich aan deilgenómme en maog mich vanaaf dae tied “Ambassadeur van de Limburgse taal” neume. Dit hilt in dat ich ’t Limburgs deen oet te drage en luuj help mèt o.a. de Limburgse sjriefwieze.

    De Limburgse Taal
    Laes hiej ’t artikel in de Hulsberger

    Noe huër ich uch al dinke: “Limburgs is toch ’n dialect en gein taal?” Of: “Jao, mer hiej in Limburg kalle veer toch alleneij angesj, wie wilse dat noe good kènne sjrieve?” Vanaaf 14 fibberwari 1997 is ‘t Limburgs erkènd es sjtreektaal volges ’t “Europees Handvest voor Streek- en Minderheidstalen”. In Nederland zint d’r 3 dialectgroepe die erkènd zin es “niet-Nederlandse streektaal”: Fries, Limburgs en Nedersaksisch; umtot de taalvariant gein dialect is van ’t Nederlands en ’t van oudshaer al gekald wurd (’t Nederlands sjient zelfs aafgeleid te zin van ’t Limburgs). In taegesjtèlling tot ’t Fries maog ’t Limburgs neet gekaoze waere es sjtandaardtaal, dat blief Nederlands. Daonaeve is de euverheid verplich um de taal aan te modige.

    En dan de sjpelling mèt zoavöäl dialecte hiej in ós en ‘t Belgisch Limburg. De Limburgse taal mak gebroek van gans angere klanke es ’t Nederlands. Um die oet te sjrieve voldeit ‘t Nederlands gesjrif neet en haet de “Vereniging Veldeke Limburg” zich hiej jaorelank in verdeept: De Veldekesjpelling. Door dizze sjpelling is in 2003 de “Spelling 2003 voor de Limburgse Dialecten” óntwikkeld op verzeuk van de “Raod veur ’t Limburgs” en kènt toegepas waere op alle Limburgse dialecten. Wat hilt dat noe in? Óngeach welk dialect gekald wurd, wo emes woont en welke weurd gebroek waere, de sjpelling van ‘n klank wurd euveral ‘t zelfde gesjreve. ’t Veurdeil hievan is dat ekerein ’t dialect van alle sjtreke kènt laeze (en missjien oug begriepe es ’t hel op gezag wurd).

    De Hulsberger button

    Veurbeelde van anger weurd: 
    – schaar: sjiër – sjeer – scheer …
    – stroop: sjroap – kruutje – zeem …
    – handen: heng – han – jatte …
    – enz.

    Veurbeelde klank en sjriefwieze:
    – paal: paol (neet: oa)
    – oor: oar (soms: ouch oea)
    – veel: vöäl (neet: eu)
    – heb: höb (neet: u)
    – graag: gaer (neet: ea)
    – leren: lière (klemtoon op e)
    – geliënde (slepende verbinding)

     

    ICH BÈN ‘NE ECHTE HÖLSBERGER vs ICH BIN INNE ECHTE HULSBERGER

    – ben: bèn (neet: bin)
    – een: ‘n(e) (neet: inne – aug gein unne = ui)
    – Hulsberger: Hölsberger

     

    De Hulsberger – jaargang 1 – editie 2 – april 2016

    Wil ste mië weite euver de Limburgse sjpelling, kiek dan bv op Limburgse Sjpelling of op de Wikipedia: Sjepllingssjpiekpagina!

     


    Limburgse Taal

    In 2001/2002 höb ich de Lièrgank Limburgs gevolgd dat georganiseerd woord door Veldeke en de Provincie Limburg. Sinds dae tied is de leefde veur de Limburgse Taal nog groater gewore. In 2016 haet de redactie van de Hulsberger mich gevraog um gastredacteur te zin veur de column: … dan sjrief mer plat. De sjtökke die ich gesjreve höb, kómme hiej allenèj langs. Ze gónt euver de Limburgse taal, ós dörp Hulsberg of geweun get sjtómme kal.

    Väöl plezeer mèt laeze!

    Helga Keulen

     


    Categorieën

     


    Tag wolk

    3 concentratiekampen op Java Blief aan mich dinke Bliej dat ich Limburger bèn Blijf aan me denken Fieny Keulen Gottes mühle mahlet langsam Helga Keulen Het leven lief gehad Ich zou waal ins effe Ik zou wel eens even Jacques Keulen Laot dien zörge veur mörge Lies Keulen Mam 80 jaor Mien mam’s hart Moeders hart Mooi leven Sjoan laeve Zuster Josepha Cornelia ’t Laeve leef gehad

     


  • Sjoan laeve

     


     

    Vertaling
    gedachtenisprentje

     

    Sjoan laeve

    Ich houw ’n sjoan laeve.
    Höb genaote,
    eek’re daag opnuuj.
    Hel gewèrkt,
    väöl gegaeve.

    ’t Is good gewaes,
    bedank leef luuj.

    Helga Keulen

    Mooi leven

    Ik had een mooi leven.
    Ik heb genoten,  
    elke dag weer.
    Hard gewerkt,
    veel gegeven.

    ’t Is goed geweest,
    bedankt en tot een keer.

     

  • Mien mam’s hart

     


     

    Vertaling
    gedachtenisprentje

     

    Mien mam’s hart

    Mam geuf ’t laeve,
    Mam geuf krach,
    Mam blief gaeve
    leefde,
    wat elke pien verzach.

    En es zie d’r neet miè is,
    gans ónverwach,
    blief ze toch veur ummer  
    in mien hart.
    Dat is ’t wónder,
    häör truès en * groatste krach *

    Helga Keulen

    Moeders hart

    Moeders geven leven,
    Moeders geven kracht,
    Moeders blijven geven
    liefde,
    die elke pijn verzacht.

    En als ze heengaat
    onverwacht,
    blijft ze toch voor altijd
    in je hart.
    Dat is het wonder,
    haar troost en * grootste kracht *

     

  • ’t Laeve leef gehad

     


     

    Vertaling
    gedachtenisprentje

     

    ’t Laeve leef gehad

    Ich höb ’t laeve leef gehad,
    alleneij aevezièr.
    Ich waor hiej nog gaer get gebleve,
    jaomer genóg, dat moch neet miè.

    En es geer nog ins aan mich dinkt,
    doog dat dan zónger verdreet.
    Bedink, ’t laeve is mer kort,
    dus mien wunsj is: geneet!

    Geneet van ekere nuje daag,
    dae dich is gegaeve.
    Kiek nog ins es dank nao baove,
    al is ’t mer veur aeve.

    Helga Keulen

    Het leven lief gehad

    Ik heb het leven lief gehad,
    jullie allen even zeer.
    Graag had ik hier nog wat vertoefd,
    helaas dat mocht niet meer.

    Wanneer er iemand aan mij denkt,
    dan zonder veel verdriet.
    Bedenk, het leven is maar kort,
    dus mijn wens is, geniet.

    Geniet van iedere nieuwe dag,
    die jullie is gegeven.
    Maar kijk in dank wel eens omhoog,
    al is het maar voor even.

     

  • Ich zou waal ins effe

     


     

    Vertaling
    gedachtenisprentje

     

    Ich zou waal ins effe

    Ich zou waal ins effe,
    in de hemel wille kieke.
    Ich zou waal ins effe,
    die paort in wille gaon.
    Ich zou waal ins effe,
    in de ouge van mam wille kieke.
    Ich zou waal ins effe,
    naeve mam wille sjtaon.

    Ich zou waal ins effe,
    de maon wille zeen van kort bie.
    De zón wille puène,
    want die mak mich blie.
    Mer wat ’t sjoanste is,
    dat is veur ummer wiet weg.
    Dao druim ich dan mer van,
    zoalang wie dat nog kènt.

    Ich zou waal ins effe,
    wille weite wie dat waor.
    In de ouge van mam wille kieke,
    naeve mam wille sjtaon.
    Ich zou waal ins effe,
    wille weite wie dat is.
    Kort biej mam te zin,
    wo gein verdreet is en gein pien.

    Helga Keulen

    Ik zou wel eens even …

    Ik zou wel eens heel even,
    in de hemel willen kijken.
    Ik zou wel eens heel even,
    die poorten willen binnengaan.
    Ik zou wel eens heel even,
    in de ogen van mijn moeder willen kijken.
    Ik zou wel eens heel even,
    naast mijn moeder willen staan,

    Ik zou wel eens heel even,
    de maan willen zien van dichtbij.
    De zon willen kussen,
    want die maakt me blij.
    Maar wat het mooiste is,
    dat is altijd ver weg.
    Daar droom ik dan maar van,
    zolang het nog kan.

    Ik zou wel eens heel even,
    willen weten hoe dat was.
    In de ogen van mijn moeder willen kijken,
    naast mijn moeder willen staan.
    Ik zou wel eens heel even,
    willen weten hoe het is.
    Dicht bij mijn moeder te zijn,
    waar geen verdriet is en geen pijn.

     

  • Blief aan mich dinke

     


     

    Vertaling
    gedachtenisprentje

     

    Blief aan mich dinke

    Dink aan mich truuk,
    meh neet aan die daag,
    van pien en verdreet.

    Dink aan mich truuk,
    es ‘n sjtraolende zón,
    dae ich waor
    wie ‘ch alles nog kón.

    Denk aan mij terug

    Denk aan mij terug, 
    maar niet in de dagen, 
    van pijn en verdriet.

    Denk aan mij terug,
    in de stralende zon,
    hoe ik was
    toen ik alles nog kon.

     

  • Plezeer mèt carnaval

     


     

     

    Maak plezeer mèt carnaval,
    op de sjtaot en euveral.
    Plök die sjoan daag in dien laeve,
    ze zint mer kort, ze doere aeve.


    Nao die drie daag is’t gedaon,
    en kómme zörg weer op dich aaf.
    Dus roop hel: Laot gaon, Laot gaon!
    Limburg ALAAF! ALAAF ALAAF!

     

    Helga Keulen

     

  • Mam 80 jaor!

     


     

     

    Jónge, jóng, ’t is toch ech waor,
    mam, geer zeet al 80 jaor.
    Dat is mich nogal ‘ne ganse tied,
    oajt lang geleje leek dat nog hièl wied.

    Ummer wis geer dat ’t uch zou klappe,
    minstens zoa oud waere wie Joep va’ pappe.
    Hièl hel höb geer ummer gewèrkd,
    veer höbbe dat neet ummer gemèrkd.

    Later, jao, toen ginge oos ouge pas aope,
    toen zoge veer pas wie ’t geer höb gekraope.
    En wie ’t geer eindelijk koos gaon genete,
    en dat hoofsjtök winkel koos sjlete.

    Kreeg geer weer anger dinger op ’t bord,
    pap zien aom waor väöl te kort.
    Ummer miè vroog hae uch aandach,
    wie ’t mèt uch ging woort neet aan gedach.

    Wie pap 5 jaor geleje oeteindelijk is gesjtórve,
    dachte veer dat geer miè tied veur uch zelf heit verwórve.
    Dit waor jaomer genóg mer van korte doer,
    Dao sjtóng alwir get angesj op de loer.

    Neet weitend wat mèt uch aan de hand waor,
    Sjtóng mister Parkinson al veur uch klaor.
    En langzaamaan kaome ummer miè gebreke,
    die ummer miè en miè op Parkinson leke.

    Totdat geer veurig jaor op dizze daag,
    veur ’t ièsj ins höb geklaag.
    Toen zeet geer in ’t Panhoes terech gekómme,
    En höbbe uch dao gans opgenómme.

    Inmiddels zeet geer doa al get gewend,
    en zoa wie ’t geer zelf zegk: “ich waer hie elke daag verwènd”
    Toch es geer vandaag hiej um uch heen kiek,
    is de familie toch ’n behuèrlik groate kliek.

    Zonen, dochters, sjoanzone, sjoandochters,
    vriendinne en vrundjes van kleinzone en –dochters.
    Ein achterkleinzoon en -dochter die sjlete nog aan,
    en binnekort kump d’r nog ’n achterkleinkind aan.

    Al mèt al, miè sjmake zint d’r eigelijk neet,
    Dizzze bubs beijein is toch get wo ekerein van geneet.
    Mam, 80 jaor, me mót ’t mer waere,
    mèt hièl väöl herinneringe um op te taere.

    Proficiat!

     

    Helga Keulen

     

  • Laot dien zörge veur mörge

     


     

     

    Laot dien zörge mer veur mörge,
    Laef vandaag en maak plezeer.
    Want dan kènste d’r weer taege,
    Mörge zeen v’r dan waal weer.

    Duust’re wolke trèkke euver,
    En de hemel wurd wir klaor.
    Want de zón die geet wir sjiene,
    Wo ‘t gister duuster waor.

    Höbs te zörg, noe of later?
    Of probleme, groat en klein?
    Sjleuts te dèks ‘n groate flater,
    En doe wurs ‘n sjacherein?

    Bèsse mood aan ‘t verleze,
    en doe zuuste ’t duurster in?
    Dan kèns te dich zelf geneze!
    Maak vandaag ‘n nuuj begin!

     

    Helga Keulen

     

  • Bliej dat ich Limburger bèn

     


     

     

    Ich bèn bliej dat ich ‘ne Limburger bèn,
    Mèt mien taal, die’ch sjpraek en zing.
    Ich blief ‘t zègke, nao al die jaore,
    “Ich bèn gruëtsj, da’ch hie bèn gebaore!”

    Want es ich in de vraemde sjtaon,
    Kump dat verlange en wil heivesj gaon.
    Al is ’t dao dan nog zoa sjoan,
    ‘ch Hou van Limburg en blief dat doon.

    Al is d‘r väöl verangerd en zint veer hièl väöl kwiet,
    Limburg blieft Limburg, ouch in dizze tied.
    Zoalang esse veuls, dat ’t dich get deit,
    Zal ’t neet verlaore gaon, egaal wie ’t geit.

    Miene weeg haet hie gesjtange, dat is al jaore haer,
    Al bèn ich dèks gegange, ich kaom wir truuk hièl gaer.
    Truuk nao ’t sjoanste plekske, in ’t bronsgreun eikenhout,
    Limburg, mien vaderland, wo ich zoa väöl van houd.

    Helga Keulen